σύντυπος

ο, Ν

βιολ. καθένα από τα δείγματα μιας σειράς το οποίο χρησιμοποιείται ως πρότυπο ενός είδους όταν δεν έχουν επιλεγεί ο παράτυπος ή ο ολότυπος.